zhańbić się
Look at other dictionaries:
zhańbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}hańbić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hańbić się – zhańbić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przynosić hańbę samemu sobie, postępując w sposób niegodny, nikczemny; okrywać się niesławą, kompromitować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hańbić się kolaboracją, zdradą, tchórzostwem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zhańbić — dk VIa, zhańbićbię, zhańbićbisz, zhańb, zhańbićbił, zhańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, pohańbić» Zhańbić kogoś oszczerstwem. Zhańbić dziewczynę, kobietę. Swoim postępowaniem zhańbił nazwisko, rodzinę. Zhańbić czyjeś dobre imię.… … Słownik języka polskiego
unurzać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zanurzyć, pogrążyć się w brudzącej, zanieczyszczającej, barwiącej substancji; ubrudzić się, powalać się czymś, uszargać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Unurzać się w błocie, ściekach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skurwić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, skurwić sięwię się, skurwić sięwi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się kurwą, prostytutką {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
praca — 1. Człowiek pracy; ludzie pracy, świat pracy «człowiek pracujący zarobkowo; warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy zarobkowej»: Walka pracobiorców z ubezpieczeniami to nic innego, tylko walka z prawem człowieka pracy do zdrowia i do… … Słownik frazeologiczny
tchórzostwo — n III, Ms. tchórzostwowie, blm «charakter tchórza, postępowanie właściwe tchórzom, brak odwagi; lękliwość, bojaźliwość; tchórzliwy postępek» Nikczemne, podłe tchórzostwo. Zarzucić komuś tchórzostwo. Zdradzać, okazywać tchórzostwo. Splamić się,… … Słownik języka polskiego
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
splamić — dk VIa, splamićmię, splamićmisz, splam, splamićmił, splamićmiony książk. «zrobić na czymś plamę (plamy); powalać, zabrudzić, zbrukać (częściej we fraz. i w przen.)» Mundur splamiony krwią. ◊ książk. Splamić ręce krwią, zbrodnią; ręce czyjeś… … Słownik języka polskiego
spodlić — dk VIa, spodlićlę, spodlićlisz, spodlićlij, spodlićlił, spodlićlony rzad. «uczynić podłym, znikczemnić; rzadziej: zhańbić» spodlić się «stać się podłym; spodleć» Spodlić się złym uczynkiem … Słownik języka polskiego
